“Mikey wil baby’s maken bij jou”
“Dus je wilt naar de buurvrouw om te vragen of onze konijnen babykonijnen mogen maken”, zeg ik tegen mijn jongste zoontje (6). Hij knikt “maar jij moet het vragen mam, dan ga ik wel met je mee”. Zo gaan we het dus niet doen. “Ik heb een ander idee, we maken er wel een oefenmomentje van mop”.
“Ik ben de buurvrouw” zeg ik terwijl ik mijn rol als buurvrouw start en ga schilderen (ze zijn namelijk al maanden aan het verbouwen). Ik kijk wat overdreven door het raam en zeg “hé, dat is mijn buurjongetje, ik denk dat hij aan gaat bellen” en ik knik naar hem zodat hij in actie komt. Zoonlief begrijpt zijn moeder gelukkig ondertussen aardig goed en vindt het helemaal leuk. Met een lach belt hij aan en zegt “tring tring”. Terwijl ik theatraal naar de zogenaamde deur loop zeg ik “Wat een irritante rotbel hebben we toch” en ik doe de deur open “Dag buurjongen”. Zoonlief begint onmiddellijk verlegen te draaien en zegt een beetje zachtjes “Mikey wil een baby maken”. Ik wacht nog even af, maar dat was het wat hij zei. Ik trek mijn wenkbrauwen op en kijk hem vragend aan. “Bij jou” zegt hij er snel achter aan.
Ik, de buurvrouw, giechel een beetje “Oke hihi, nou dan ben ik wel nieuwsgierig naar wie die Mikey is die een baby bij mij wil maken”. Ik stap even snel uit mijn rol en fluister hem in zijn oor dat het misschien handig is als hij vertelt wie Mikey is en met wie Mikey dan baby’s wilt maken. “Mijn konijn natuurlijk, die wil toch een baby bij het meisjeskonijn van de buurvrouw”. Ik ben ondertussen weer buurvrouw “pff oke, nou gelukkig zeg, ik dacht misschien is Mikey je vader ofzo, dan zou het een raar praatje worden natuurlijk. Maar of onze konijnen babykonijnen kunnen maken, dat vind ik een goed idee van je”.
Zo gezegd zo gedaan. Mikey gaat zijn spannende ‘eerste keer’ beleven met de buurvrouw. Nouja, haar konijn natuurlijk. Ik pak meteen maar het moment om te vragen of ze nog weten hoe die baby’s in de buik komen enzo. Ik zie ze denken… maar echt lekker is het niet blijven hangen dus. Ik heb het toch echt goed uitgelegd dacht ik. “De zaadjes van de man” zeg ik terwijl ik richting het geslachtsdeel wijs ”komen dan in de buik van de vrouw… dat verhaal, jongens ??” Maar overduidelijk boeit het ze niet echt, ze zijn enigszins afgehaakt.
“Mam, zijn ze nu dan ook verliefd op elkaar? Want anders komen er toch geen baby’s van”? Ik ben geneigd eerlijk te antwoorden over dat verliefdheid niet perse bepalend is. Ik bedenk me en antwoord “kijk maar eens goed naar Mikey, volgens mij is hij spontaan tot over zijn oren verliefd geworden”.
Daar laat ik het maar even bij. De rest, vertel ik later nog wel een keertje.
“Je mag mijn werk delen of gebruiken zolang je mijn naam er bij vermeld” © Wat Wel Laura Breg
