Het einde van de strijd…
Laura Breg, gastblogger voor Heppee.
Hot item is het helaas vandaag de dag: Boze en strijdende ex-partners die tegelijk ook nog samen kinderen hebben om voor te zorgen. De strijd is zo leidend in het contact tussen de exen, dat het samen ouders zijn, soms bijna onhaalbaar is geworden.
Reden genoeg voor strijd
Ondanks dat de boze exen niets liever zouden willen dan de strijd met elkaar voorgoed te stoppen, lukt het ze niet de slopende en vooral schadelijke strijd ook echt uit hun leven te krijgen. De wetenschap dat je een ander niet kan veranderen dan wel alleen jezelf, lijkt in deze situatie bijna betekenisloos ten opzichte van de enorme boosheid.
Maar wat gebeurt er toch met die gefrustreerde ex, die steeds gekker lijkt te doen en vooral veel lijkt te investeren in het in stand te houden van de strijd? Wat is er gebeurd met jou tijdens het verbreken van die (liefdes)verbinding tussen jullie en tijdens het proces van scheiding?
Wat stress doet met de hersenen
Zodra pijn en verdriet getriggerd wordt is deze in de volle heftigheid voelbaar. Voorbeeld: Je bent intens gekwetst door heftige afwijzing te hebben ervaren. Je hebt intens verdriet en pijn ervaren door het gevoel ‘je niet goed genoeg te voelen’. Dan is de kans groot dat in het contact met je ex over de kinderen, door je oude pijn te voelen, het onderwerp verschuift omdat het voor jou voelt als afwijzing naar jou als persoon.
Stel je ex doet een voorstel over de omgang voor een vakantieplanning, dan kan het gevoel dat jij aan de kant gezet wordt (afwijzing), of juist misbruikt wordt als makkelijke oppas (niet belangrijk genoeg zijn), zo de leiding nemen dat het belang vanuit de kinderen het compleet verliest van jouw pijn en gevoel van afwijzing.
Deze heftige emotie/stress maakt dat de hersenen geen goede connectie meer met verschillende andere belangrijke gebieden maakt. Je hersenen functioneren alsof je alarmsysteem te sterk is afgesteld. En als je hersenen blokkeren in het maken van verdere connecties, dan staat dit onder andere het rationeel denken in de weg, het empathisch vermogen blokkeert en oorzaak en gevolg zijn niet meer goed overzichtelijk.
Doordat je alarmsysteem door die stress zo scherp is afgesteld, geven je hersenen een totaal andere waarde aan woorden of gebeurtenissen dan dat je hersenen zouden doen zonder die stress ervaring.
Verantwoordelijkheid
Los van hoe je ex het als ouder volgens jou doet, jij bent als enige verantwoordelijk voor hoe jij het als ouder doet met jouw kinderen. Dus als je echt intens graag de strijd wilt stoppen, dan kun jij daar per direct zelf mee beginnen.
To Do:
Neem jezelf eens goed onder de loep en probeer helder te krijgen wat jouw gevoelens/emoties zijn op het moment dat die ander jou triggert. Precies hier ligt namelijk voor jou de sleutel! Neem je gevoelens/emoties serieus en besef je dat het jouw emotie is en dus ook jouw verantwoordelijkheid. Maak jouw emotie het belangrijke onderwerp wat je wilt oplossen. Het onderwerp is dan niet meer de omgang met je ex of wat de ander jou aandoet. Het onderwerp voor jou is de omgang met je eigen pijn, verdriet, frustratie of boosheid etc. De kans op een positieve verandering ligt dan volledig in jouw handen.
Wil je hulp bij dit proces of doorpraten over dit onderwerp? Stuur een email naar laura@watwel.nl
“Je mag mijn werk delen of gebruiken zolang je mijn naam erbij vermeld” © Wat Wel Laura Breg
